Zistoir volé

11 avril 2008

I fé dë moi le zistoir i tourn. An kashèt, Rico i voi Florence, kan èl i sort lisé privé Alexis de Villeneuve. Lï èm pa tro kashèt. Lï èm’ré viv son lamour o gran jour. Mé, sa la toujour roul komsa mèm. Kan ou lé ouvrié, rod pa fé lakorday èk in fiy la Ot-Sosiété. Rico i rod pa viv la grann vi. Toultan, lï di sa èk son frèr Michel. Astër, sé lï mèm lé tourmanté dann gran fosé sosial là. Lï vë pa nior son listoir, son fami, son mizèr. Soman, lï èm inn fiy na poin traka larjan, la toujour viv dan la fantézi, dann gran kaz, dann joli loto, dann gran lékol, dann linj la mark, san konèt kosa i lé in vant vid, san annawar larlik èk la loi. Florence la për son papa i koné kisa i lé son Lou. Georges Boyer, èk sa fanm Rose, i koné zot fiy nana in lamourë, soman zot la jamé vï. Si soman Georges té koné, té son salarié Rico, lé dan le kër son fiy, le zistoir i pouré alé ziska le sant jénéral la Polis Sinn-Ni, é finir dan la prizon Domenjod. I joué pa èk Georges Boyer. La loi va done alï rézon. Florence na rienk sèz an, èl la pokor gingn son majorité. Rico i pran sink an la jol, lï konpran pa.

Depi dë moi, banna i retrouv azot dérièr le lisé, sï le fron d’mèr Sinn-Ni, manj inn glass, marsh in pë, kozé, kozé, rir, anbrasé. Lise, la moman Rico, la bien vï na in zafèr la shanjé shé son garson. Lï lé dan la lïne. Son lapéti la parti vavang. I ariv mèm na sertin soir son bol manjé i rèss parèy mèm. Lise té kroi navé in problèm dann travay. Soman, èl i pansé plïto Rico la anfin pran konsianss la fiy Robert, oubien in ot ankor dan le kartié. Tan-k lï sava pa o zèrb, é lï fé in ti mariaj prop, sé sa mèm i fo. Toultan, Rico té di aèl « non, moman, mi préfèr rèss koté ou ». Là, i fo fé inn rézon. Son garson i sar pran lanvol, okïp in ménaj, songn sa fanm. Dawar nora anfin in ti zanfan i sar rant dan la fami. Si Lise téi koné, kosa èl noré di ?

Florence i sort sink ër lisé. Lé komsa touléjour, sof le samdi é le dimansh biensïr. Rico i désann katr ër é demi, èk son 102 kolèksion. Lï plass alï koté la sorti lisé, é lï atann. Florence i pran toujour prékosion, na poin pèrsone la v’nï rod aèl. Aprésa, si vréman èl lé sïr na poinn danjé, èl i fé sign Rico rejoinn aèl dérièr le lisé, kom dabitïd. Toultan le mèm sharibia, viv an kashièt, kashèt lamour san kashèt le santiman.

« Tu sais, je crois que mon père a des doutes. Je crois qu’il voudrait que l’on me surveille. Je l’ai entendu un soir en parler à Maman. Et je crois qu’ils se sont mis d’accord pour que je sois accompagné au lycée, à l’aller et au retour. Je ne sais pas encore par qui, mais je sens que l’on devra faire attention. Si jamais, il sait avec qui je suis, il sera dans une fureur indescriptible », Florence i di èk Rico.

« Moin la pa për out papa. Moin lé paré po demann alï out min. Soman ou lé jën, i mank aou la majorité, é ou lé né dann in grann fami La Rénion. Amoin, moin lé kom la pousièr. I fatig amoin viv komsa. Poitan, nou èm anou, mé toultan i fo ni kashièt, i fo pa fé voir anou ansanm. Souvandéfoi, ou gingn la tranblad parss ou kroi ou la vï out moman tréné dann koin, oubiensa komsi ou la vï out papa dan son loto apo suiv anou. Moin lé noir, moin lé pov, mon fami lé kaniki, mé mi èm aou, é ou èm amoin. Kosa out papa i pë fèr kont sa ? », Rico i demann.

« Il te tuerait si cela lui était permis, et de ses mains encore. Oui, en plus, tu es noir, mon joli kaf, et tu sais que notre famille a un slogan sur la question, slogan que je désapprouve, mais qui est une réalité chez nous. Il ne faut déjà pas que l’on parle en créole parce que c’est la langue du petit peuple, alors que c’est la première langue officielle de notre pays. Alors, vivre avec un noir pauvre, un roturier de Bois de Nèfles, les Boyer voient déjà le scandale, les gros titres dans la presse, et le qu’en dira-t-on dans les ministères et le palais présidentiel. Tu savais que Mathilde, ma sœur, ne me porte pas dans son cœur. Elle pourrait bien nous vendre à Papa pour son profit. Je ne sais plus comment faire, mais je veux rester avec toi, pour toujours », Florence i di ansanm Rico.

« Rèss ansanm moin... rèss ansanm moin, oui mé an kashèt. Ou koné, moin noré émé anmèn aou la kaz, prézant aou mon moman, mon bann frèr é sèr. Mi koné pa moin, in dimansh midi, vien aou manj in bon kari la kaz Moman, aprésa na marsh kom zamourë dann solèy Barashoi, pran le van desï la dig le Por Sinn-NI, tien not min devan toulmonn »,
Rico i di ankor.

Extrait inédit du roman “Maron”, écrit par Babou B’Jalah


Signaler un contenu

Inn modékri, inn ti lavi, inn komantèr ?


Témoignages - 80e année

La kaz Tikok

23 avril, par Christian Fontaine

Promié tan, la kaz bann Biganbé navé dé piès minm parèy sad bann Maksimin, soman té kouvèr an tol. Malérèzman, siklone 48 la ni, la lèv lo ti (…)


+ Lus